Στο πλαίσιο του τεύχους του Μάϊου της εφημερίδας μας “Ο Ακροβάτης” με θέμα την “Άνθιση της Ελευθερίας και της Διαφορετικότητας” , η μαθήτρια και ακροβάτισσα Μαριτίνα Μυλωνά κρατά γερά το μικρόφωνο για ακόμη μια φορά και μας εκφράζει έντονα και γλαφυρά τις απόψεις της γύρω από αυτές τις δύο από τις πιο σημαντικές έννοιες και στην σχέση – σύνδεση αυτών των δύο.
Σύμφωνα με την ίδια, ο καθένας μας είναι διαφορετικός και αυτό είναι πολύ καλό. Άμα ήμασταν όλοι ίδιοι, θα ήταν ένας βαρετός και μη δημιουργικός κόσμος, τονίζει. Όλοι μας μπορούμε να βοηθηθούμε από τις διαφορετικές εκδοχές που εκφράζουν οι υπόλοιποι άνθρωποι για μια κατάσταση. Η Διαφορετικότητα κάνει τη ζωή μας πιο ενδιαφέρουσα. Δίνει επίσης η ομιλήτρια Μαριτίνα, μεγάλη σημασία στην μοναδικότητα της διαφορετικής προσωπικότητας του κάθε ατόμου που γνωρίζουμε. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως χάρη στη διαφορετικότητα παρατηρούμε ακόμα πιο έντονα τον άλλον και πως αυτή η διαφορετική ματιά που έχει για τον κόσμο είναι αυτό που μας τραβάει, μας ενθουσιάζει, μας κάνει τικ.
Αναφέρθηκε έπειτα πως η Ελευθερία έχει μεγάλη σχέση με την Διαφορετικότητα. Εξήγησε πως η Ελευθερία Λόγου, το να μπορείς να πεις τη γνώμη σου για κάποιο θέμα δίχως φόβο, είναι πολύ σημαντική. Επεσήμανε και μάλιστα εντόνως, εκφράζοντας μια κάποια δυσανασχέτηση, πως κανένας δε μπορεί να σε εμποδίσει από το να πεις “Όχι” σε κάτι που δε θες ή “Ναι” αντίστοιχα γιατί έχεις την ελευθερία του λόγου. Έτσι κατά την ίδια κάποιος λέγεται ότι ζει μια Ελεύθερη Ζωή. Συνέχισε αναφέροντας και την ύπαρξη ελευθερίας στη σχολική ζωή εξηγώντας πως είναι πολύ σημαντικό να πηγαίνει κάποιος σχολείο και να μη φοβάται να μιλήσει, να εκφράσει ελεύθερα αυτό που σκέφτεται και να φορέσει ό,τι θέλει. Ωστόσο, υπογράμμισε πως φυσικά αυτή η Ελευθερία έχει και τα εισαγωγικά της, τα όρια της. Όταν οι άνθρωποι λένε ακριβώς αυτό που τους έρχεται στο μυαλό, δίχως επεξεργασία, δίχως να σκεφτούν αν αυτό που πρόκειται να πουν στον απέναντί τους θα τον πληγώσει, τότε η ελευθερία αυτή μοιάζει άσχημη. Αυτό λοιπόν το κομμάτι της ελευθερίας θα έπρεπε να καλυφθεί από κάτι άλλο και να αλλάξει. Μας καλεί λοιπόν σε αυτό το σημείο να κοιτάξουμε μέσα μας και να σκεφτούμε καλύτερα αυτό το κομμάτι.
Σε συνέχεια της εξήγησης της σύνδεσης της Διαφορετικότητας και της Ελευθερίας, προτρέπει τους συνομηλίκους της που φοιτούν στην “Έκτη Τάξη” του Δημοτικού να ανοίξουν το βιβλίο της Γεωγραφίας σε ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της Ενότητας 38 για τις φυλετικές διακρίσεις. Αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατούσε απέναντι στους λεγόμενους “μαύρους” ανθρώπους, στην μαζική απομόνωσή τους σε συγκεκριμένες περιοχές μακριά από τις συνοικίες των λευκών, στην απαγόρευση να κατακτήσουν κάποιο κρατικό αξίωμα και εδώ η Μαριτίνα μας τονίζει την σχέση της Ελευθερίας και της Διαφορετικότητας με τα δικαιώματα των ανθρώπων. Αναφέρθηκε στη μοναδική δουλειά που τους δινόταν ως υπηρέτες, δούλους των λευκών με πολύ λίγα χρήματα. Το ότι δηλαδή είσαι μαύρος τι σημαίνει ότι είσαι κατώτερος από τον λευκό, διαφορετικός ή εξωγήινος; Τονίζει πως ακόμα θα δει κανείς στον κόσμο φυλετικές διακρίσεις, μα σε λιγότερο βαθμό κάτι που είναι μια μεγάλη βελτίωση.
Στη συνέχεια μιλήσαμε λίγο για το σλόγκαν της εφημερίδας μας αυτόν τον μήνα. “Όπως ανθίζουν τα λουλούδια ελεύθερα έτσι πρέπει και οι άνθρωποι”. Ανέφερε πως όπως ανθίζουν τα λουλούδια και απλώνονται και φυτρώνουν από εδώ και από εκεί χωρίς μη φυτρώνεις εκεί, εδώ ή παραπέρα, χωρίς όχι και δε πρέπει έτσι πρέπει να “απλώνονται” και να ανθίζουν και οι άνθρωποι. Γιατί εάν μεγαλώσουν με εκφράσεις όπως “Μην πας εδώ” “Μην πας εκεί” “Μην πας στον φίλο σου” κλπ τότε αυτοί οι άνθρωποι θα ζουν σαν να ζουν σε ένα αυγό που δεν έχει σπάσει το τσόφλι του και που δε θα γνωρίσει ποτέ την πραγματική ζωή. Σε αυτό το σημείο ξεχωρίζει φυσικά τα απαραίτητα πρέπει όσον αφορά την ασφάλεια των ανθρώπων.
Αργότερα επέστρεψε στην έννοια της διαφορετικότητας και τόνισε πως ο καθένας είναι διαφορετικός με τον τρόπο του και πως η διαφορετικότητά του δεν έχει να κάνει με τα ξανθά ή μελαχρινά μαλλιά ή μπλε και μαύρα μάτια αλλά με την προσωπικότητά του. Υποστήριξε έντονα πως δεν θέλει στην καθημερινή της ζωή να κρίνει τους άλλους από την εξωτερική τους εικόνα αλλά από την εσωτερική εμφάνιση.
Τέλος, μας μίλησε για διάφορες εθελοντικές οργανώσεις που στηρίζουν αυτούς τους διαφορετικούς στα μάτια της κοινωνίας ανθρώπους και τους βοηθάνε να σταθούν στα πόδια τους και να πιστέψουν πως η διαφορετικότητά τους δεν είναι κάτι περιοριστικό. Αναφέρθηκε σε οργανώσεις για άτομα σε ειδικές ανάγκες, τυφλούς, “μαύρους” και όσους η κοινωνία κρίνει ανάπηρους και με την κακή έννοια διαφορετικούς. Ολοκληρώνει ξεσηκώνοντάς μας να αναλογιστούμε την συμπεριφορά μας και την αποδοχή ή μη αποδοχή της διαφορετικότητας στους άλλους και στον εαυτό μας ώστε όλοι να έχουμε μια ελεύθερη ζωή.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς την Μαριτίνα Μυλωνά, που για ακόμα μια φορά μας εκπλήσσει με την άποψή της και μας κάνει να θαυμάζουμε τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται για τον κόσμο γύρω της.
Από την συντακτική ομάδα της εφημερίδας “Ο Ακροβάτης”
